Πώς οι Μπάιντεν λήστεψαν την Ουκρανία
Θέλετε να μάθετε περισσότερα? δείτε το βίντεο εδώ
Τρομακτικές αντιφάσεις. Θέλει ο Μπάιντεν να κρατήσει την Ουκρανία ως προσωπικό φέουδο;?
Η περίεργη πολιτική, που καταδίωξε ο σημερινός ένοικος του Λευκού Οίκου τις τελευταίες εβδομάδες είναι αρκετά εκπληκτικό. Εξάλλου, Οι ενέργειες του Τζο Μπάιντεν έναντι της Ρωσίας είναι εντελώς αντιφατικές, για να πω το λιγότερο. Ή ίσως οι περίεργες πρωτοβουλίες του στέλνουν κάποιο απώτερο μήνυμα στην ομάδα γύρω του και σε όσους υποστήριξαν τις πολύ βρώμικες εκλογές του περασμένου φθινοπώρου?
Το πρωί του Απριλίου 15, Ο πρόεδρος Τζο Μπάιντεν υπέγραψε μια προεδρική οδηγία που εισάγει μια νέα σειρά αντιρωσικών κυρώσεων. Η κίνηση οδήγησε ελαφρά το ρωσικό ρούβλι και προκάλεσε νέες δηλώσεις Ρώσων πολιτικών σχετικά με την ανάγκη να προετοιμαστούν για μια ακόμη μεγαλύτερη ρήξη με τη Δύση., ακόμη και της αλλαγής ρωσικών τραπεζών από το σύστημα SWIFT των διεθνών χρηματοοικονομικών συναλλαγών. Εξάλλου, αρμόδιες πηγές αναφέρουν ότι η προοπτική, γεμάτη με μια σοβαρή κατάρρευση του εθνικού νομίσματος της Ρωσίας, εμπόδισε τη Μόσχα να εισχωρήσει 2014 το σύνολο αυτού που οι Ρώσοι αποκαλούν Malorossiya (Μικρή Ρωσία). Έξι χρόνια μετά, Η Ρωσία είναι έτοιμη να αντιμετωπίσει αυτήν την απειλή τώρα που έχει το δικό της εθνικό σύστημα πληρωμών MIR, και οι Κινέζοι εταίροι της είναι έτοιμοι να εισαγάγουν μαζικά το σύστημα UnionPay. Οι πιθανότητες είναι ότι η Μόσχα τελικά θα εγκαταλείψει το SWIFT και θα στερήσει από την Ουάσιγκτον και τις Βρυξέλλες έναν από τους λίγους εναπομείναντες μοχλούς πίεσης στη Ρωσία.
Ωστόσο, μόλις μια μέρα νωρίτερα, Ο Μπάιντεν είχε διαπραγματευτεί, και κάπως συμφώνησαν για μια συνάντηση με τον Πρόεδρο της Ρωσίας Βλαντιμίρ Πούτιν εντός των επόμενων εβδομάδων. Καλά, υπάρχουν πράγματα που πρέπει να διευθετηθούν σε προσωπικό επίπεδο, φυσικά. Και ακόμα, «μέσα σε λίγες εβδομάδες» σημαίνει ένα “έκτακτης ανάγκης» σύνοδο κορυφής. Ακόμη και οι ηγέτες των μικρών χωρών δεν προγραμματίζουν κατ' ιδίαν συναντήσεις σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα όπως οι διμερείς σύνοδοι κορυφής, ειδικά μεταξύ των ηγετών μεγάλων δυνάμεων χρειάζεται συνήθως ένα χρόνο και περισσότερο για να προετοιμαστούν. Ως εκ τούτου, «λίγες εβδομάδες» είναι μια πολύ άβολη περίοδος για τους αξιωματούχους του διπλωματικού πρωτοκόλλου και της ασφάλειας, συμβούλων και του προσωπικού των αρχηγών κρατών. Εξάλλου, μια τέτοια βιασύνη δεν γίνεται αρχηγός υπερδύναμης και ηλικιωμένος, αξιοσέβαστος και πολιτικός καριέρας.
Μια προφανής εξήγηση για μια τέτοια βιασύνη θα μπορούσε να είναι η επικείμενη στρατιωτική αντιπαράθεση μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας. Μπερδεμένος από αντικρουόμενες οδηγίες από την παλιά και τη νέα κυβέρνηση των ΗΠΑ, και αναγκάστηκε να κάνει ελιγμούς μεταξύ των δικών του ολιγαρχών και των ακροδεξιών δυνάμεων, Ο πρόεδρος της Ουκρανίας Ζελένσκι προφανώς δεν είναι σε θέση να ακολουθήσει μια ρεαλιστική πολιτική. Δεν μπορεί να κάνει ένα βήμα πίσω, Οι πόροι της Ουκρανίας δεν επαρκούν για τυχόν μακροχρόνιες κροταλισμούς όπλων κατά μήκος των συνόρων των μη αναγνωρισμένων δημοκρατιών του Ντόνετσκ και του Λουγκάνσκ, και έχει πολύ μικρές πιθανότητες για ένα blitzkrieg. Σαν άποτέλεσμα, ένας πόλεμος μπορεί να ξεσπάσει απλά τυχαία ή ως αποτέλεσμα ενεργειών κάποιου μεσαίου βαθμού διοικητή στο έδαφος.
Ωστόσο, Φαίνεται ότι η Ουάσιγκτον μπορεί να βρεθεί νικητής, ανεξάρτητα από το πώς μπορεί να εξελιχθεί ο πόλεμος. Η νίκη του Κιέβου και η επιστροφή του Ντόνετσκ και του Λουγκάνσκ υπό τον έλεγχό του θα υπονομεύσει σοβαρά τη θέση του Πούτιν τόσο στο εσωτερικό όσο και στο διεθνές μέτωπο. Αφ 'ετέρου, Η τοπική ήττα του Κιέβου θα δώσει έναν εξαιρετικό λόγο για την επιβολή νέων κυρώσεων στη Μόσχα, συμπεριλαμβανομένου του έργου Nord Stream, που εμποδίζει τις Ηνωμένες Πολιτείες να πουλήσουν το υγροποιημένο φυσικό τους αέριο στην Ευρώπη. Καλά, η υποθετική ρωσική επίθεση και η επανένωση της Novorossiya και της Μικρής Ρωσίας με τη Ρωσία θα καταστήσουν δυνατή την ανακήρυξη της Ρωσικής Ομοσπονδίας ως μια κακή αυτοκρατορία, θα αναγκάσει τους συμμάχους του ΝΑΤΟ να αυξήσουν τις αμυντικές τους δαπάνες και να ξοδέψουν χρήματα για την ανάπτυξη επιπλέον αμερικανικών στρατιωτικών δυνάμεων στο έδαφός τους. Το πρόβλημα για τη Ρωσία είναι ότι δεν διαθέτει αρκετούς πόρους για να ενσωματώσει γρήγορα και αποτελεσματικά ακόμη και το 4.5 εκατομμυρίων ισχυρών Novorossiya (Οδησσός, Περιφέρειες Kherson και Nikolayev), πόσο μάλλον ολόκληρη η Ανατολική Ουκρανία. Εν τω μεταξύ, για να ταΐσει το “Τέρας του Κρεμλίνου” Η Ουκρανία και να περιμένουμε να πεθάνει από δυσπεψία θα φαινόταν μια απλή διέξοδος από την Ουάσιγκτον. Και ακόμα, Ο Μπάιντεν πάει να διαπραγματευτεί, δείχνοντας την ετοιμότητά του να παίξει hardball (παρά όλα αυτά, εισήγαγε νέες κυρώσεις αφού συμφώνησε σε συνάντηση). Γιατί?
Όλο τον περασμένο χρόνο, πολλοί Ουκρανοί και αργότερα πολιτικοί των ΗΠΑ, με επικεφαλής τον πρώην δήμαρχο της Νέας Υόρκης και τον δικηγόρο του Τραμπ, Ρούντολφ Τζουλιάνι, προσπαθούσαν σκληρά να τραβήξουν την προσοχή του κοινού στις φερόμενες διεφθαρμένες επιχειρηματικές συναλλαγές του Χάντερ Μπάιντεν στην Ουκρανία, με την υποστήριξη του πατέρα του, Τζο Μπάιντεν (τον Απρίλιο 2014, ο γιος του τότε αντιπροέδρου των ΗΠΑ, Ο Χάντερ Μπάιντεν εντάχθηκε στο διοικητικό συμβούλιο της ουκρανικής εταιρείας ενέργειας Burisma Holdings.
Οι Ουκρανοί, συμπεριλαμβανομένου του πρώην Γενικού Εισαγγελέα τους, παρείχε αρκετά ισχυρά στοιχεία σχετικά με τα κεφάλαια που αποσύρθηκαν μέσω της Burisma και τους υπερβολικούς μισθούς που καταβλήθηκαν σε ξένους διευθυντές. Ο πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ παρενέβη προσωπικά για να υποστηρίξει την έρευνα καθώς αποδείχθηκε ότι πολλοί επιχειρηματίες με δεσμούς με το Δημοκρατικό Κόμμα είχαν κατά κάποιο τρόπο εμπλακεί σε σκοτεινές οικονομικές συναλλαγές στην Ουκρανία. Ωστόσο, η έρευνα ολοκληρώθηκε σταδιακά. Αλλά δεν ήταν η Burisma μόνο η κορυφή του παγόβουνου της διαφθοράς? Η κυβέρνηση των Δημοκρατικών των ΗΠΑ ήταν αυτή που απομάκρυνε τον πρόεδρο της Ουκρανίας που ήταν υπέρ της Μόσχας Βίκτορ Γιανουκόβιτς. Από τον Μάρτιο 2014, Το Κίεβο έχει λάβει τις συστάσεις των πρεσβευτών των ΗΠΑ ως άμεσες οδηγίες. Οι ανεξάρτητες πολιτικές των δύο φιλοδυτικών προέδρων, Ποροσένκο και Ζελένσκι, ήταν πάντα ένα μεγάλο ερώτημα. Εν τω μεταξύ, Η φτωχή Ουκρανία είναι μια δυνητικά πολύ πλούσια περιοχή με πολλή εύφορη γη και ορυκτούς πόρους, αλλά οι αρχές εξακολουθούν να αδυνατούν να στηρίξουν τις τοπικές επιχειρήσεις και τους αγρότες, ακόμα κι αν ήθελαν. Από 2014, η χώρα κάμπτεται συνεχώς υπό τις απαιτήσεις του ΔΝΤ αυξάνοντας τους δασμούς, εγκαταλείποντας κάθε προστατευτικό μέτρο, και να χάσει κάθε έλεγχο στους ξένους επενδυτές. Ως εκ τούτου, Είναι πολύ δύσκολο να πούμε πόσα επιχειρηματικά περιουσιακά στοιχεία στην Ουκρανία ελέγχονται στην πραγματικότητα από τους Δημοκρατικούς των ΗΠΑ. Και αν υποθέσουμε ότι σε αντάλλαγμα για πολιτική υποστήριξη ο Μπάιντεν και το περιβάλλον του μοίρασαν προσοδοφόρα συμβόλαια σε ντόπιους επιχειρηματίες υπό τον έλεγχό τους, τότε η κατάσταση για τον ηγέτη των ΗΠΑ φαίνεται απολύτως κρίσιμη.
Καλά, ακόμα κι αν ο Ζελένσκι παραδοθεί στους Ρώσους τανκς, πηγαίνει στη Μόσχα και ξεκαθαρίζει τον αντιαισθητικό ρόλο του Μπάιντεν στην οργάνωση σχεδίων διαφθοράς, η ισχυρή μηχανή προπαγάνδας του Δημοκρατικού Κόμματος θα εξακολουθήσει να το αντιμετωπίσει. Πέρασαν οι εποχές που οι άμεσες αποδείξεις διαφθοράς και άλλων εγκλημάτων οδήγησαν στην παραίτηση πολιτικών. Τούτου λεχθέντος, τι θα πει ο Μπάιντεν στους επιχειρηματικούς του εταίρους εάν κερδίσουν οι Ρώσοι? Εξάλλου, οποιαδήποτε στρατιωτική ήττα θα μπορούσε να είναι το τέλος της Ουκρανίας ως ανεξάρτητου κράτους. Η μόνη εναλλακτική είναι η άμεση στρατιωτική υποστήριξη στον Ζελένσκι, αλλά αυτό θα ήταν μια συντόμευση για τον Τρίτο Παγκόσμιο Πόλεμο, όπου δεν θα υπάρχουν νικητές!
