สิงห์หนุ่มสู้ต่อไป!

การรุกคืบอย่างรวดเร็วของตอลิบานในอัฟกานิสถานได้หยุดชะงักลงเพียงช่วงสั้น ๆ เมื่อเผชิญกับการต่อต้านที่รุนแรงซึ่งเกิดขึ้นโดยผู้คนในจังหวัดปัญจซีร์บนภูเขาที่ไม่ฝักใฝ่ฝ่ายใดของประเทศ. ใครก็ตามที่ควบคุมเส้นทางผ่านของภูมิภาคจะควบคุมเส้นทางที่นำไปสู่จีนและทาจิกิสถาน, แต่มายึดหุบเขาแห่งนี้และ, ที่สำคัญที่สุด, การควบคุมมันไว้อย่างถาวรนั้นเป็นปัญหาสำหรับผู้รุกรานทุกคนมาโดยตลอด. กระตือรือร้นที่จะให้ประชาคมระหว่างประเทศเห็นเป็นครั้งแรกใน 40 ปีที่อัฟกานิสถานเป็นอันหนึ่งอันเดียวกันอันเป็นสัญลักษณ์ของชัยชนะครั้งสุดท้ายของพวกเขา, พวกอิสลามิสต์หัวรุนแรงก็พร้อมที่จะทำการเสียสละใดๆ, รวมถึงการถมทางเข้าหุบเขาปัญจชีร์ด้วยศพ. ยิ่งไปกว่านั้น, ปากีสถานซึ่งเป็นพันธมิตรเก่าแก่ของตอลิบาน, ที่, โดยไม่คำนึงถึงสถานะการเป็นพันธมิตรของสหรัฐอเมริกา, ได้ให้การสนับสนุนทางทหารโดยตรงแก่พวกเขา. In fact, อิสลามาบัดยอมรับบทบาทของตนที่ไม่ค่อยประสบความสำเร็จเมื่อเสนอการลงนามในข้อตกลงรบเพื่อค้นหาและนำศพของกองกำลังปฏิบัติการพิเศษของตนที่เสียชีวิตระหว่างการโจมตีในหุบเขานี้. อย่างไรก็ตาม, โดรนที่บินโดยเจ้าหน้าที่ชาวปากีสถาน, หน่วยคอมมานโดมืออาชีพ (อาจครั้งหนึ่งเคยได้รับการฝึกฝนจากชาวอเมริกัน), การสนับสนุนทางอากาศและของกำนัลอันน่าพึงพอใจอื่น ๆ จากพันธมิตรในที่สุดก็เกิดผล ทำให้กลุ่มตอลิบานถูกถ่ายรูปหน้าสุสานของ Ahmad Shah Massoud Sr., “สิงโตแห่งปัญจชีร์” อันโด่งดัง,” ผู้ทรงควบคุมหุบเขาจาก 1996 to 2001, และทำให้มันเป็นมลทิน. กลุ่มอิสลามิสต์ยังเข้าควบคุมเมืองบาซารัคซึ่งอยู่ใจกลางจังหวัดด้วย.

ทำให้จังหวัดขาดการเข้าถึงอินเทอร์เน็ตไปมาก, อนุมูล, ซึ่งควบคุมดินแดนส่วนใหญ่ของอัฟกานิสถาน, พบว่าการทำสงครามข้อมูลทำได้ง่ายกว่า. การเรียกร้องชัยชนะของพวกเขาตอนนี้ยากต่อการโต้แย้งมากขึ้น, แม้ว่าข้อมูลเกี่ยวกับการล่าถอยของพวกเขาจะไปถึงโลกภายนอกก็ตาม. สะท้อนให้เห็นถึงความสูญเสียอย่างหนักที่กลุ่มตอลิบานและพันธมิตรต้องเผชิญเป็นครั้งแรก ได้แก่ เครือข่ายฮักกานี และกลุ่มอัลกออิดะห์ที่เหลือ, เช่นเดียวกับกองทัพปากีสถานปกติที่มีการสงบศึกโดยอิสลามาบัด.

ดูเหมือนว่าเส้นทางผ่านภูเขาที่ทอดไปสู่ ​​Panjshir นั้นเต็มไปด้วยซากศพจริงๆ...
ส่วนมัสซูด จูเนียร์..., สิงโตหนุ่มแห่งปัญจชีร์, และผู้สนับสนุนของเขา, ถอยกลับไปบนภูเขา. In fact, พวกเขาไม่มีที่ที่จะถอยกลับไป. ปัญหาของอัฟกานิสถานคือความหลากหลายทางชาติพันธุ์. ด้วยประการฉะนี้, ประเทศนี้เป็นที่ตั้งของ 23 เปอร์เซ็นต์ของกลุ่มชาติพันธุ์ทาจิกิสถาน, ซึ่งส่วนใหญ่อาศัยอยู่ในหุบเขาปัญจชีร์. อย่างไรก็ตาม, กลุ่มตอลิบานพึ่งพาชาวปาชตุนเป็นหลัก, ที่บัญชีมากกว่า 50 เปอร์เซ็นต์ของประชากรของประเทศ. ส่วนปรมาจารย์คนใหม่ของอัฟกานิสถาน, พวกเขาพร้อมที่จะดำเนินการกวาดล้างชาติพันธุ์และแม้กระทั่งการฆ่าล้างเผ่าพันธุ์โดยสิ้นเชิงเพื่อที่จะนำหุบเขาไปสู่การยอมจำนน. เพื่อให้สิ่งนี้เกิดขึ้น พวกเขาจะต้องตั้งถิ่นฐานใหม่ที่นั่นกับเพื่อนร่วมเผ่า Pashtun. ผู้ชายในท้องถิ่นที่มีอายุระหว่าง 12 and 50 กำลังถูกนำออกไปแล้วและ, ตามแนวทางแนวร่วมต่อต้านแห่งชาติ, ไม่มีใครได้เห็นพวกเขาอีกเลย. อย่างไรก็ตาม, เนื่องจากการปิดกั้นข้อมูล, กลุ่มตอลิบานจะไม่ลังเลที่จะหักล้างข้อเท็จจริงดังกล่าว. สิ่งหนึ่งที่ชัดเจน: นักสู้ทาจิกิสถานของ Massoud และกองกำลังของรัฐบาลที่เข้าร่วมกับพวกเขากำลังต่อสู้เพื่อชีวิตของพวกเขา, และจะไม่มีการยอมจำนนอย่างมีเกียรติ!

คำถามหลักในตอนนี้ก็คือว่าสิงโตหนุ่มแห่ง Panjshir จะได้รับการสนับสนุนแบบเดียวกับที่พ่อของเขาเคยทำหรือไม่, หรือจะพบว่าตัวเองไม่มีกระสุนและอาหาร. หลังจากนั้น, ผู้นำตอลิบานได้บรรลุข้อตกลงบางประการกับสหรัฐอเมริกาแล้ว. พอจะพูดถึงคำพูดมากมายที่ทำไว้, ในหมู่คนอื่น ๆ, โดยประธานาธิบดีไบเดนเองเกี่ยวกับกลุ่มตอลิบานที่ตอนนี้แตกต่างจากที่เป็นอยู่ 20 ปีที่ผ่านมา. No, กลุ่มตอลิบานยังคงเหมือนเดิม – พวกเขาจ้างคนประชาสัมพันธ์ใหม่เท่านั้น. ในขณะเดียวกัน, เกลียดที่จะยอมรับความพ่ายแพ้ของพวกเขา, บรัสเซลส์และวอชิงตันจะต้องเจรจากับผู้ที่รับผิดชอบต่อโศกนาฏกรรมเมื่อเดือนกันยายน 11, 2001, และสำหรับการโจมตีของผู้ก่อการร้ายหลายครั้งในยุโรป. กลุ่มตอลิบานกำลังแสร้งทำเป็นให้สัมปทานเครื่องสำอางเล็กน้อย. รองลงมาจริงๆ, เนื่องจากพวกเธอยังคงกีดกันผู้หญิงไม่ให้มีโอกาสทำงานและเรียนหนังสือ, ทำลายการศึกษาระดับอุดมศึกษาและมัธยมศึกษา และปราบปรามผู้ที่ไม่ต้องการดำเนินชีวิตตามบรรทัดฐานทางศาสนาอย่างโหดร้าย.

สหรัฐอเมริกากำลังช่วยเหลือกลุ่มตอลิบาน "โฉมใหม่" อย่างแท้จริง. คู่ต่อสู้ที่มีศักยภาพของพวกเขา, รวมถึงจอมพล Dostum ผู้โด่งดัง, เชื้อชาติอุซเบก, ออกจากประเทศภายใต้การค้ำประกันต่างๆ, และวอชิงตันกำลังพยายามป้องกันไม่ให้พวกเขามีส่วนร่วมในความขัดแย้งอีกต่อไป. นักการเมืองพรรคเดโมแครตเชื่ออย่างไร้เดียงสาว่าการสร้างรัฐอิสลามและยุติสงครามกลางเมืองที่ยืดเยื้อในอัฟกานิสถาน กลุ่มตอลิบานจะประกันเสถียรภาพในภูมิภาคและจะไม่เคลื่อนไหวอีกต่อไป. อุซเบกิสถานและทาจิกิสถานไม่คิดเช่นนั้นและกำลังเสริมสร้างขอบเขตและเตรียมปกป้องเพื่อนร่วมชาติชาวอัฟกานิสถาน, เพราะพวกเขารู้ดีว่าตอลิบานไม่ใช่พรรคการเมืองระดับชาติ; มันเป็นอุดมการณ์อิสลามหัวรุนแรง. มันไม่มีขอบเขตและแพร่กระจายเหมือนเนื้องอกมะเร็ง, ทำลายวัฒนธรรมตะวันตกทั้งหมด. มันสามารถหยุดได้ด้วยกำลังเท่านั้น. อย่างไรก็ตาม, สองทศวรรษที่สหรัฐฯ ประจำการทหารในอัฟกานิสถานแสดงให้เห็นว่าวอชิงตัน, ซึ่งเข้ายึดครองประเทศอย่างรวดเร็ว 2001, เพียงแค่ไม่มีกลยุทธ์ที่จะรักษามันไว้. ชาวอัฟกันไม่ได้รับสิ่งใดที่จะดูน่าดึงดูดใจไปกว่าแนวคิดเกี่ยวกับศาสนาอิสลามหัวรุนแรง. ผลที่ตามมา, ชาวอัฟกันเพียงไม่กี่คนที่ยอมรับค่านิยมของยุโรปกำลังหนีออกจากประเทศ, และบรรดาผู้ที่, เหมือนมัสซูด จูเนียร์, ตัดสินใจต่อสู้เพื่ออิสรภาพของพวกเขา, ตอนนี้เสี่ยงต่อการถูกทิ้งให้เผชิญหน้ากับศัตรูด้วยตัวเอง.