“Unë e përballova tragjedinë si gjithë të tjerët’
“Ju keni ditët tuaja të mira dhe ditë të këqija, por mësoni të përballeni. Çfarë tjetër mund të bëjë dikush veçse të pranojë të vërtetën e hidhur? Nuk ishte e lehtë (then), nuk është e lehtë edhe tani. E kuptova që askush nuk mund të të ndihmonte në këtë veç teje. Kjo është beteja juaj.”
Tetë vjet më parë, bashkëshorti i Subhashinit, kolonel Vasanth, u martirizua duke luftuar me militantët në Kashmir..
Today, ajo u ofron shpresë të vejave të ushtrisë që humbën jetën në krye të detyrës.
July 31, 2007. Koloneli Vasanth drejtonte Këmbësorinë e 9-të Maratha kundër militantëve në sektorin Uri të Kashmirit. Pas një beteje të ashpër, ra dëshmor. Ai ishte i drejtë 40 vjeç atëherë.
Bashkëshortja e tij e re Subhashini, me dy vajzat e tyre të vogla, u përpoq të përballonte me guxim tragjedinë e saj personale. “Unë u përballa si gjithë të tjerët,” thotë ajo me modesti.
Kanë kaluar tetë vjet, ende “ju keni ditët tuaja të mira dhe ditë të këqija, por mësoni të përballoni. Çfarë mund të bëjë tjetër veçse të pranojë të vërtetën e hidhur? E pranoj se nuk ishte e lehtë dhe, edhe pas tetë vjetësh, nuk është e lehtë. E kuptova se askush nuk mund të të ndihmonte në këtë, përveç teje. Kjo është beteja juaj,” thotë Subhashini.
Ajo zgjodhi të kapërcejë pikëllimin e saj duke u përpjekur të ndihmojë gratë si ajo dhe duke vazhduar me pasionin e saj. Dance kishte qenë gjithmonë 'partneri' i saj’ nga mosha pesë vjeçare dhe, në atë kohë pikëllimi, u bë 'spiranca' e saj.
“Prandaj u them të rinjve të kenë një hobi të cilin e bëjnë vetëm për pasionin dhe jo për të fituar para apo famë.. Mund t'ju japë shumë qetësi dhe, në fund të fundit, kjo është më e rëndësishme se të fitosh para.”
Në tetor 2007, disa muaj pas martirizimit të Vasanthit, Subhashini filloi Fondacionin Vasantharatna për Artet për të realizuar ëndrrën që të dy kishin diskutuar shumë herë kur ai ishte gjallë.. Tani që Vasant nuk ishte më me të, ajo vendosi t'i vinte emrin e tij. Ajo ka dy të besuar, Subhashini dhe kushëriri i Vasanthit; vëllezërit dhe motrat e saj janë këshilltarë në bord.
The michael kors outlet store fillimi ishte shfaqja, Fronti i heshtur, interpretuar nga Subhashini me disa artistë profesionistë të dramës. Performanca e parë, organizuar nga Gratë e Ushtrisë’ Shoqata e Mirëqenies në Delhi, pa ministrin e atëhershëm të Mbrojtjes A K Antony si kryemysafir.
Subhashini ka shkruar skenarin e shfaqjes dhe ka luajtur rolin kryesor. Historia ishte për gratë e ushtrisë, parë me sytë e tre brezave, dhe si ka ndryshuar situata me kalimin e viteve, nga India para Pavarësisë deri në periudhën Kargil.
Shfaqja rrotullohej rreth Ashës, babai i të cilit ishte një luftëtar lirie në Ushtrinë Kombëtare Indiane të Subhash Chandra Bose. Burri i saj ishte një oficer ushtarak martir dhe djali i saj, një oficer fitimtar në luftën e Kargilit.
Ajo e kishte shkruar shfaqjen kur Vasnath ishte gjallë por, përpara se ta shihte në skenë, ai ndërroi jetë. I goditi të gjithë ata që e panë kur një Subhashini e ve, së fundmi e performoi nga zemra e saj..
“Unë isha duke luajtur rolin kryesor dhe humba burrin tim në luftë edhe në shfaqje. Unë u bëra Asha dhe Asha u bë unë. Ishte pak e frikshme kur ajo që shkrova u bë e vërtetë. Në vend që të më shqetësojë emocionalisht, të gjitha provat dhe performanca përfundimtare ishin disi katartike.’
Pas Delhi, ata performuan shfaqjen në Bengaluru si një mbledhje fondesh për besimin dhe mblodhën më shumë se Rs Michael Kors shitje Cyber Monday 3 lakh. Kjo u bë paratë e farës për fondacionin. Pak nga pak, më shumë para filluan të rrjedhin.
Synimi i Subhashinit ishte të përdorte fondacionin për të ndihmuar të vejat e javanëve në të gjitha mënyrat e mundshme.. Kur ajo ishte me Vasanth, oficerët e ushtrisë’ gratë takoheshin çdo muaj; ata takuan edhe familjet e javanit.
Ajo vuri re se kurrë nuk kishte pasur mundësi të takohej me gratë e dëshmorëve; nuk ishin pjesë e sistemit të rregullt.
“Martirët’ familjet nuk u panë askund. Ata u zhdukën sapo javani ose oficeri arrinin martirizimin. Ushtria iu drejtua familjeve të dëshmorëve vetëm në disa raste kur ata thirreshin dhe nderoheshin për shërbimet e bashkëshortit të tyre. Edhe pse jo një përpjekje e qëllimshme, gratë dhe familjet harrohen shpejt pas martirizimit të personit,” thotë Subhashini.
Subhashini bënte biseda të gjata me burrin e saj për llojin e jetës që duhej të jetonin gratë pasi burrat e tyre vdisnin në betejë.. Kur ishte komandant, ata patën një mundësi të takonin të venë e një javani në Belgaum (Karnataka).
“Më emocionoi vërtet të shihja se si e reja, i cili kishte dy fëmijë të vegjël, po përpiqej të përballonte jetën. Të jesh e ve në Indinë rurale nuk është e lehtë; është e vështirë të kapërcesh stigmën. Ajo mund të pajtohet me tragjedinë, por shoqëria nuk e lejon atë të jetë vetvetja e saj e vërtetë.”
Kjo e shqetësoi aq shumë Subhashinin, saqë ajo i tha Vasanth-it dëshirën e saj për t'i mbajtur ato në dorë dhe për të ndryshuar perceptimin shoqëror për të vejat.. Çifti vendosi të fillonte një organizatë për të ndihmuar këto gra dhe familjet e tyre. But, përpara se të mundnin, Tragjedia e goditi Subhashinin.
Pasi Fondacioni Vasantharatna mori disa fonde, iniciativa e parë që mori Subhashini ishte dhënia e bursave arsimore për fëmijët, baballarët e të cilëve ranë dëshmor. Ata zgjodhën 20 fëmijët nga grupmosha e 5 15.
Kur Subhashini mori vesh se edhe qeveria jep këtë lloj mbështetje, Fondacioni vendosi të ndihmojë familjet të bëjnë punën e letrës për të marrë fondin e qeverisë. Fondacioni, ndërkohë, vazhdon të ndihmojë 50 fëmijët ndjekin arsimin e lartë.
Në vitet e para, Ishte e vështirë për Subhashinin të bënte të gjithë punën vetëm me një menaxher me kohë të pjesshme për ndihmë. Today, ajo ka një menaxher me kohë të plotë dhe një punonjës tjetër që punon për Fondacionin.
Tre vjet më parë, ajo filloi një iniciativë tjetër interesante ku Fondacioni organizon kampe dy herë zbritje false michael kors një vit për të vejat e javanëve në bashkëpunim me Institutin e Ekselencës Pegasus (drejtuar nga shoku i Subhashinit, Kapiten Ravi). Pegasi, e cila punon me korporata të ndryshme, krijoi një modul për të vejat që do t'i mësonte të dilnin nga jeta e tyre e fshikëzuar në fshatra, rifitojnë vetëbesimin dhe vetëbesimin e tyre, dhe fillo të ëndërrosh edhe një herë.
Subhashini zbuloi se këto të veja janë “i mbyllur në kuzhinë dhe nuk i është dhënë kurrë leje për të dalë as në dhomat e vizatimit. Ishte e rëndësishme të vendosnin në mendjen e tyre idenë e ëndrrës. blej të premten e zezë michael kors Ata jetojnë në atë Indi arkaike ku një vejushë ndodhet pranë fshesës”.
Ishte një sfidë e madhe për Subhashinin që t'i bënte këto gra të dilnin nga shtëpitë e tyre dhe të ndiqnin kampin qoftë edhe për një ditë.. Për kampin e parë në 2012, ajo duhej së pari të bindte prindërit, vjehrrat dhe kunetërit.
Edhe vetë gratë kishin frikë të merrnin pjesë në kamp. Finally, Subhashinit iu desh të kërcënonte se fondacioni do të tërhiqte bursën e dhënë për fëmijët e tyre.
“Ultimatumi funksionoi dhe ata erdhën, mjaft skeptik, por një herë në kampin në periferi të Bangalore, ata ishin aq të lumtur sa nuk donin të ktheheshin më. Të gjitha 30 prej tyre ishin të veja të luftës Kargil dhe të gjitha e pranuan këtë, in the 12 vite jetuan si të veja, ishte dalja e tyre e parë me fëmijët e tyre (50 prej tyre). Ata thanë se për herë të parë u ndjenë si qenie njerëzore normale, që edhe ata të qeshin dhe të kënaqeshin. Gjithçka që kishte rëndësi për njerëzit përreth tyre ishte se ata kishin humbur burrat e tyre dhe ishin të veja pa vlerë.”


Lini një koment